จิตกปูชกวรรคที่ 30

จิตกปูชกเถราปทานที่ 1 (291)

ว่าด้วยผลแห่งการบูชาด้วยดอกไม้ต่าง ๆ

[293] ในกาลนั้น เราเป็นพราหมณ์ มีนามชื่อว่า อชิตะ
เราประสงค์จะทำการบูชา จึงรวบรวมดอกไม้ต่าง ๆ ไว้.
เราได้เห็นจิตกาธารของพระพุทธเจ้า พระนามว่า สิขี ผู้
เป็นเผ่าพันธุ์ของโลกอันรุ่งเรืองอยู่ จึงนำเอาดอกไม้นั้นมา
บูชาที่จิตกาธาร.
ในกัปที่ 31 แต่กัปนี้ เราได้บูชาด้วยดอกไม้ใด ด้วยการ
บูชานั้น เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งการบูชา.
ในกัปที่ 27 แต่กัปนี้ ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิจอมมนุษย์
7 ครั้ง ทรงพระนามว่า สุปัชชลิตะ มีพละมาก.
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา 4 วิโมกข์ 8 และ
อภิญญา 6 เราทำให้แจ้งชัดแล้ว คำสอนของพระพุทธเจ้า
เราได้ทำเสร็จแล้ว ดังนี้.
ทราบว่า ท่านพระจิตกปูชกเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วย
ประการฉะนี้แล.
จบจิตกปูชกเถราปทาน

จิตกปูชกวรรคที่ 30

291. อรรถกถาจิตกปูชกเถราปทาน

พึงทราบเรื่องราวในอปทานที่ 1 วรรคที่ 30 ดังต่อไปนี้ :-
บทว่า อาหุตึ ยิฏฺฐกาโมหํ ความว่า เรามีความประสงค์จะทำ
การบูชาสักการะ. บทว่า นานาปปฺผํ สมานยึ ความว่า เราได้นำเอาดอกไม้
เช่นดอกจำปาและดอกช้างน้าวเป็นต้นต่าง ๆ หลายชนิดมารวมไว้เป็นอย่าง
ดี คือทำเป็นกอง.
บทว่า สิขิโน โลกพนฺธุโน ความว่า เราได้เห็นจิตกาธารอันมี
กองฟืนรุ่งเรืองลุกโพลง ของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระนามว่า สิขี ผู้เป็น
เผ่าพันธุ์ คือเป็นญาติของชาวโลกทั้ง 3 ทั้งหมดแล้วจึงได้นำเอาดอกไม้
นั้นมาทำการบูชาที่จิตกาธารแล.
จบอรรถกถาจิตกปูชกเถราปทาน